Dómini est terra et plenitúdo eius, *

orbis terrárum et qui hábitant in eo.

Quia ipse super mária fundávit eum *

et super flúmina firmávit eum.

Quis ascéndet in montem Dómini, *

aut quis stabit in loco sancto eius?

Innocens mánibus et mundo corde, †

qui non levávit ad vana ánimam suam, *

nec iurávit in dolum.

Hic accípiet benedictiónem a Dómino *

et iustificatiónem a Deo salutári suo.

Hæc est generátio quæréntium eum, *

quæréntium fáciem Dei Iacob.

Attóllite, portæ, cápita vestra, †

et elevámini, portæ æternáles, *

et introíbit rex glóriæ.

Quis est iste rex glóriæ? *

Dóminus fortis et potens,
Dóminus potens in prœ́lio.

Attóllite, portæ, cápita vestra, †

et elevámini, portæ æternáles, *

et introíbit rex glóriæ.

Quis est iste rex glóriæ? *

Dominus virtútum ipse est rex glóriæ.

Tob 13, 2-8

Benedíctus Deus vivens in ævum, †

et regnum illíus, *

quia ipse flagéllat et miserétur,

dedúcit usque ad ínferos deórsum †

et redúcit a perditióne maiestáte sua, *

et non est qui effúgiat manum eius.

Confitémini illi, fílii Israel, coram natiónibus, †

quia ipse dispérsit vos in illis *

et ibi osténdit maiestátem suam.

Et exaltáte illum coram omni vivénte, †

quóniam Dóminus noster,
et ipse est pater noster *

et ipse est Deus noster in ómnia sǽcula.

Flagellábit vos ob iniquitátes vestras *

et ómnium miserébitur vestrum

et cólliget vos ab ómnibus natiónibus, *

ubicúmque dispérsi fuéritis.

Cum convérsi fuéritis ad illum †

in toto corde vestro et in tota ánima vestra, *

ut faciátis coram illo veritátem,

tunc revertétur ad vos *

et non abscóndet a vobis fáciem suam ámplius.

Et nunc aspícite, quæ fecit vobíscum, *

et confitémini illi in toto ore vestro.

Benedícite Dóminum iustítiæ *

et exaltáte regem sæculórum.

Ego in terra captivitátis meæ confíteor illi *

et osténdo virtútem et maiestátem eius
genti peccatórum.

Convertímini, peccatóres, †

et fácite iustítiam coram illo. *

Quis scit, si velit vos et fáciat vobis misericórdiam?

Ego et ánima mea regi cæli lætatiónes dícimus, *

et ánima mea lætábitur ómnibus diébus vitæ suæ.

Benedícite Dóminum, omnes elécti, †

et omnes laudáte maiestátem illíus. *

Agite dies lætítiæ et confitémini illi.

Exsultáte, iusti, in Dómino; *

rectos decet collaudátio.

Confitémini Dómino in cíthara, *

in psaltério decem chordárum psállite illi.

Cantáte ei cánticum novum, *

bene psállite ei in vociferatióne,

quia rectum est verbum Dómini, *

et ómnia ópera eius in fide.

Díligit iustítiam et iudícium; *

misericórdia Dómini plena est terra.

Verbo Dómini cæli facti sunt, *

et spíritu oris eius omnis virtus eórum.

Cóngregans sicut in utre aquas maris, *

ponens in thesáuris abýssos.

Tímeat Dóminum omnis terra, *

a fácie autem eius
formídent omnes inhabitántes orbem.

Quóniam ipse dixit, et facta sunt, *

ipse mandávit, et creáta sunt.

Dóminus díssipat consília géntium, *

írritas facit cogitatiónes populórum.

Consílium autem Dómini in ætérnum manet, *

cogitatiónes cordis eius
in generatióne et generatiónem.

Beáta gens, cui Dóminus est Deus, *

pópulus, quem elégit in hereditátem sibi.

De cælo respéxit Dóminus, *

vidit omnes fílios hóminum.

De loco habitáculi sui respéxit *

super omnes, qui hábitant terram,

qui finxit singillátim corda eórum, *

qui intéllegit ómnia ópera eórum.

Non salvátur rex per multam virtútem, *

et gigas non liberábitur
in multitúdine virtútis suæ.

Fallax equus ad salútem, *

in abundántia autem virtútis suæ non salvábit.

Ecce óculi Dómini super metuéntes eum, *

in eos, qui sperant super misericórdia eius,

ut éruat a morte ánimas eórum *

et alat eos in fame.

Anima nostra sústinet Dóminum, *

quóniam adiútor et protéctor noster est;

quia in eo lætábitur cor nostrum, *

et in nómine sancto eius sperávimus.

Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *

quemádmodum sperávimus in te.

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.