14. Iunii 2025
Sabbatum, tempus per annum, hebdomada 10
hebdomada 2 psalterii
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Diéi luce réddita,
lætis gratísque vócibus
Dei canámus glóriam,
Christi faténtes grátiam,
Per quem creátor ómnium
diem noctémque cóndidit,
ætérna lege sánciens
ut semper succédant sibi.
Tu vera lux fidélium,
quem lex vetérna non tenet,
noctis nec ortu súccidens,
ætérno fulgens lúmine.
Præsta, Pater ingénite,
totum ducámus iúgiter
Christo placéntes hunc diem
Sancto repléti Spíritu. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Annuntiámus mane misericórdiam tuam, Dómine, et veritátem tuam per noctem.
Bonum est confitéri Dómino *
et psállere nómini tuo, Altíssime,
annuntiáre mane misericórdiam tuam *
et veritátem tuam per noctem,
in decachórdo et psaltério, *
cum cántico in cíthara.
Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, *
et in opéribus mánuum tuárum exsultábo.
Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine: *
nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.
Vir insípiens non cognóscet, *
et stultus non intélleget hæc.
Cum germináverint peccatóres sicut fenum, *
et florúerint omnes, qui operántur iniquitátem,
hoc tamen erit ad intéritum in sǽculum sǽculi; *
tu autem altíssimus in ætérnum, Dómine.
Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, †
quóniam ecce inimíci tui períbunt, *
et dispergéntur omnes,
qui operántur iniquitátem.
Exaltábis sicut unicórnis cornu meum, *
perfúsus sum óleo úberi.
Et despíciet óculus meus inimícos meos, *
et in insurgéntibus in me malignántibus
áudiet auris mea.
Iustus ut palma florébit, *
sicut cedrus Líbani succréscet.
Plantáti in domo Dómini, *
in átriis Dei nostri florébunt.
Adhuc fructus dabunt in senécta, *
úberes et bene viréntes erunt,
ut annúntient quóniam rectus Dóminus,
refúgium meum, *
et non est iníquitas in eo.
Ant. Annuntiámus mane misericórdiam tuam, Dómine, et veritátem tuam per noctem.
Ant. 2 Date magnificéntiam Deo nostro.
Dt 32, 1-12
Audíte, cæli, quæ loquor, *
áudiat terra verba oris mei!
Stillet ut plúvia doctrína mea, *
fluat ut ros elóquium meum
quasi imber super herbam *
et quasi stillæ super grámina.
Quia nomen Dómini invocábo: *
date magnificéntiam Deo nostro!
Petra, perfécta sunt ópera eius, *
quia omnes viæ eius iustítia.
Deus fidélis et absque ulla iniquitáte, *
iustus et rectus.
Peccavérunt ei, non fílii eius in sórdibus suis, *
generátio prava atque pervérsa.
Hǽccine rédditis Dómino, *
pópule stulte et insípiens?
Numquid non ipse est pater tuus, *
qui possédit te, ipse fecit et stabilívit te?
Meménto diérum antiquórum, *
cógita generatiónes síngulas;
intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi, *
maióres tuos, et dicent tibi.
Quando dividébat Altíssimus gentes, *
quando separábat fílios Adam,
constítuit términos populórum *
iuxta númerum filiórum Israel;
pars autem Dómini pópulus eius, *
Iacob funículus hereditátis eius.
Invénit eum in terra desérta, *
in loco horróris et ululátu solitúdinis;
circúmdedit eum et atténdit *
et custodívit quasi pupíllam óculi sui.
Sicut áquila próvocans ad volándum pullos suos *
et super eos vólitans
expándit alas suas et assúmpsit eum *
atque portávit super pennas suas.
Dóminus solus dux eius fuit, *
et non erat cum eo deus aliénus.
Ant. Date magnificéntiam Deo nostro.
Ant. 3 Quam admirábile est nomen tuum, Dómine, in univérsa terra.
Dómine, Dóminus noster, *
quam admirábile est nomen tuum
in univérsa terra,
quóniam eleváta est magnificéntia tua *
super cælos.
Ex ore infántium et lactántium †
perfecísti laudem propter inimícos tuos, *
ut déstruas inimícum et ultórem.
Quando vídeo cælos tuos, ópera digitórum tuórum, *
lunam et stellas, quæ tu fundásti,
quid est homo, quod memor es eius, *
aut fílius hóminis quóniam vísitas eum?
Minuísti eum paulo minus ab ángelis, †
glória et honóre coronásti eum *
et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
Omnia subiecísti sub pédibus eius, †
oves et boves univérsas, *
ínsuper et pécora campi,
vólucres cæli et pisces maris, *
quæcúmque perámbulant sémitas maris.
Dómine, Dóminus noster, *
quam admirábile est nomen tuum
in univérsa terra!
Ant. Quam admirábile est nomen tuum, Dómine, in univérsa terra.
LECTIO BREVIS
Rom 12, 14-16a
Benedícite persequéntibus; benedícite et nolíte maledícere! Gaudére cum gaudéntibus, flere cum fléntibus. Idípsum ínvicem sentiéntes, non alta sapiéntes, sed humílibus consentiéntes.
RESPONSORIUM BREVE
Exsultábunt lábia mea, * Cum cantávero tibi. Exsultábunt.
Lingua mea meditábitur iustítiam tuam. * Cum cantávero tibi. Glória Patri. Exsultábunt.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Benedictus, ant. Dírige, Dómine, pedes nostros in viam pacis.
Lc 1, 68-79
Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Ad Benedictus, ant. Dírige, Dómine, pedes nostros in viam pacis.
PRECES
Christi benignitátem et sapiéntiam celebrémus, qui in ómnibus frátribus nostris, præsértim mala patiéntibus, conspiciéndum et diligéndum se trádidit. Eum instánter orémus:
Pérfice nos in caritáte, Dómine.
Resurrectiónem tuam iam mane recólimus,
et benefícia redemptiónis tuæ cunctis optámus.
Pérfice nos in caritáte, Dómine.
Præsta, Dómine, ut hódie testimónium de te perhibeámus,
et hóstiam sanctam offerámus per te Patri placéntem.
Pérfice nos in caritáte, Dómine.
Fac ut in ómnibus tuam agnoscámus imáginem,
et tibi in eis ministrémus.
Pérfice nos in caritáte, Dómine.
Christe, vitis vera, cuius nos pálmites sumus,
da nos in te manére, ut fructum multum afferámus et Deum Patrem glorificémus.
Pérfice nos in caritáte, Dómine.
Pater noster.
ORATIO
Laudent te, Dómine, ora nostra, laudet ánima, laudet et vita, et quia tui múneris est quod sumus, tuum sit omne quod vívimus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2024 J. Vidéky